حکیم سبزواری » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱ - وله ایضاً

ای ذات تو ز اغراض و صفات آمده پاک

کوتاه ز دامان تو دست ادراک

‌‌در هرچه نظر کنم تو آئی به نظر

‌‌لاظاهر فی الوجود واللّه سواک