حکیم سبزواری » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۲

الا یا جنة لم یحن جانی

نه تنها جان من جان جهانی

ز شوق لعلت ای سرو چمانم

یغیص العین دمعا کالجمانی

عجایب بین رخش خلد جنانست

و نیران تلظی فی جنانی

بده کامم که یابی عیش فیروز

بانجاح المقاصد والامانی

سحرگاهان برغم چرخ کجرو

کر عناالکاس من صفو الدنانی

نسیمی آید از کوئی تو گوئی

شمیم فاح من روض الجنانی

عجب نبود که با اشعار اسرار

غوانی الخلد غنت بالاغانی