نیر تبریزی » غزلیات » شمارهٔ ۳۸

جانا حیوه من زلب می پرست تست

بندم بپا مبند که جانم بدست تست

سوگند بر لب تو که در خطه خطا

گر فته فتد همه از چشم مست تست

ایشوخ دلنشین تو ندانم چه فتنه

کاشوب کشور دل ما از نشست تست

اینجان ما و این تو که کوه ارسپر کنم

تیر از نشان بدر رود از شست شست تست