جامی » بهارستان » روضهٔ هفتم (در شعر و بیان شاعران) » بخش ۱۵ - رشید وطواط

رشید وطواط - رحمه الله تعالی، وی از شعرای ماوراء النهر است در وقت خود استاد شعرا و مقدم و پیشوای آن طبقه بود، و کتاب حدایق السحر در صنایع شعر تصنیف اوست و در مخاطبه بعضی از وزرا می گوید:

تو وزیری و مدح گوی تو من

دست من بی عطا روا بینی

تو وزارت به من گذار و مرا

مدحتی گوی تا عطا بینی

و این دو رباعی نیز از زاده طبع وی است:

بر یاد تو بی تو این جهان گذران

بگذاشتم ای ماه تو از بی خبران

دست از همه شستم و نشستم به کران

چون بی تو گذشت بگذرد بی دگران

چشمی دارم همه پر از صورت دوست

با دیده مرا خوش است چون دوست در اوست

از دیده و دوست فرق کردن نه نکوست

یا اوست به جای دیده یا دیده هموست