زد نقش سخن سکهٔ جاوید به نامم
از صفحهٔ دلها نشود محو، کلامم
نوری ست عیان، در نظر حرف شناسان
هر مردمک نقطه ی خورشید، غلامم
نظاره کن امروز، گلستان ارم را
در جلوه گه خامهٔ طاووس خرامم
هر لفظ حزین خانهٔ صد شاهد معنی ست
لیلی کده ها جلوه دهد طرف خیامم