حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۹۷

شور مستی از دل دیوانهٔ ما شد بلند

بانگ نوشانوش از میخانه ما شد بلند

سیل عشق آغاز ویرانی، نخست از ما نهاد

اول این گرد از دل دیوانه ما شد بلند

گشت کیفیت دو بالا از دل ما درد را

نشئه این باده از پیمانه ما شد بلند

نوحه کردن در جهان بر زندگی عادت نبود

اول این شیون ز محنت خانه ما شد بلند