حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۷۳

جز آتش بهار هوا را که بشکند؟

جز می، طلسم توبهٔ ما را کِه بشکند؟

دست و دل شکسته ام از کار برده ای

بر عارض تو، زلف دو تا را که بشکند؟