حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۵۵

خون من تیغ تو آندم که به خاک افشاند

رشحه ای کاش بر آن دامن پاک افشاند

ثمر عالم ایجاد جز این نیست، که صبر

جگری خون کند و دیده به خاک افشاند