حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۱۱۱

هر سو که بود میل تو، جای تو همان است

هر چیز هوای تو، خدای تو همان است

از بیعگه هر دو جهان، آنچه پسندی

در آخر بازار، بهای تو همان است

زان عقده که در وی شکند ناخن تدبیر

در هم نشوی، عقده گشای تو همان است