زهی ز خط تو خرّم، بهار مشربها
حلال بر همهکس خون توبه، زان لبها
چه جادوی است ندانم؟ که میکند با دل
به یک کرشمه نگاه تو، طیٓ مطلبها
هوای ابر غنیمت بود، که میترسم
نمک به باده کند، چشم شور کوکبها