حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۱

ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو؟

وی کوه گرانِ درد، فرهاد تو کو؟

وحشی تری از خود به کمین داشته ای

ای صید به خون تپیده، صیاد تو کو؟