حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲۳

یاران عزیز و نور بینایی من

رفتند چو هوش از سر سودایی من

رفتند و گذاشتند با بی کسیم

اندیشه نکردند ز تنهایی من