حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۸۵

پختیم به کار خویش سودا، من و دل

شرمنده شدیم از تمنا من و دل

در عشق تو مانده ایم بی یار و دیار

تنها من و دل، خراب و رسوا من و دل