حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۳

صوفی برخیز، باده صافیست بکش

خم گر نبود پیاله کافیست، بکش

بستان و بنوش هر چه ساقی دهدت

در ساغر اگر وعده خلافیست، بکش