حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۲

تا چند به چنگ غم پنهانی خویش

روزی به شب آرم از گرانجانی خویش؟

یک شب خواهم به کام دل شرح دهم

با زلف تو، احوال پریشانی خویش