حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۷

از هند نجس، نجات می خواهم و بس

غسلی به شط فرات می خواهم و بس

مرگی که بود به کام دل در نجف است

از بهر همین حیات می خواهم و بس