حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹

گر نوح و دعای غرق، این دم می شد

دنیا یک دم به کام آدم می شد

تا این همه کثرت اندکی کم می شد

طاعون خری، کاش به عالم میشد