ای دلارام یار کشتی گیر
سینه تو ز سنگ آکنده ست
هر تنی کش برت زده ست آسیب
همچو مارش ز هم پراکنده ست
که تواندت بر زمین افکند
ماه را بر زمین که افکنده ست