جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

از تیغ خسان اگرچه بیداد رسد

صد زخم ستم بر دل ناشاد رسد

خاموش کنم که دانم آخر روزی

خاموشان را خدا به فریاد رسد