جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۶۳

خوش آنکه به صد پاره چو میغت بینم

جان داده به افسوس و دریغت بینم

بی تیغ شدی کشته چو قاضی گشتی

خواهم پس ازین کشته به تیغت بینم