جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۴۴

ای از تو مرا گوش پر و دیده تهی

خوش آنکه ز گوش پای در دیده نهی

تو مردم دیده ای نه آویزه گوش

از گوش به دیده آکه در دیده بهی