جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۴۷

نگارا ز درماندگان یاد می کن

خدا را ز درماندگان یاد می کن

چو درمانده موریم افتان به راهت

سوارا ز درماندگان یاد می کن

چو اخلاص اهل ارادت نداری

ریا را ز درماندگان یاد می کن

چو بر محرمان شربت وصلت افتد

گوارا، ز درماندگان یاد می کن

پی پرسش دوستان چون فرستی

صبا را، ز درماندگان یاد می کن

گه قسمت از طره تار تارت

بلا را ز درماندگان یاد می کن

چه یارای جامی که سویت نویسد

که یارا ز درماندگان یاد می کن