ز داغ هجر تو سوزم ز گشت باغ چه سود
ز توست شب شده روزم ز گل چراغ چه سود
به باغ چون تو نباشی مرا ز لاله و گل
به غیر خار چه حاصل برون ز داغ چه سود
جمال عارض و خط خوشت نه پیش نظر
نظاره گل و سبزه به باغ و راغ چه سود
صبا ز حلقه زلفت نگشته نافه گشای
ز ناف اهوی چین مشک در دماغ چه سود
ز دل که برد دهانت نشان نمی پرسم
نهاد گم شده رو در عدم سراغ چه سود
چو هست خلوت صوفی تهی ز شاهد و می
ز شغل اهل جهان گوشه فراغ چه سود
نوای عشق ز جامی نه از حسود شنو
چو نیست نغمه بلبل نفیر زاغ چه سود