جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۸

سرخی ز لب لعل به سنگ آوردن

وز گل به گیاه بوی و رنگ آوردن

مقصود دل از کام نهنگ آوردن

بتوان، نتوان تو را به چنگ آوردن