جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۳۹

آنها که در آفاق به هم پیوستند

آخر ز میانه پای رفتن بستند

افسوس که حاسدان نادان پی نام

بر وضع دگر به جایشان بنشستند