جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۱۲

یا من ملکوت کل شی ء بیده

طوبی لمن ارتضاک ذخرا لغده

این بس که دلم جز تو نخواهد کامی

تو خواه بده کام دلم خواه مده