جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۴

آن را که زمین کشد درون چون قارون

نی موسیش آورد برون نی هارون

فاسد شده را ز روزگار وارون

لایمکن ان یصلحه العطارون