جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۵۲

بر مائده جهان چه برنا و چه پیر

باشد پی لقمه ای به صد محنت اسیر

ریزد به مثل ز دیده طفل صغیر

صد قطره اشک بهر یک قطره شیر