جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۳۵

آن شاهد غیبی ز نهانخانه بود

زد جلوه کنان خیمه به صحرای نمود

از زلف تعینات بر عارض ذات

هر حلقه که بست دل ز صد حلقه ربود