جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » رباعیات » شمارهٔ ۲۹

ای سرو سهی که کس به پایت ننشست

در سایه قد دلربایت ننشست

در باغ خیال دل بسی تازه نهال

بنشاند ولی یکی به جایت ننشست