به بوستان سخن مرغ طبع من اکثر
به هفت بیت شود نغمه ساز و قافیه سنج
ز هفت پیکر گنجور گنجه هر غزلی
نمونه ای ست ز معنی نهان در او صد گنج
چو بیت بیت ز هر هفت ازان دو مصراع است
گرش به سبع مثانی لقب نهند مرنج
ز هفت عضو یکی یا دو باد کم او را
که هفت بیت مرا شش رقم زند یا پنج