جامی » دیوان اشعار » فاتحة الشباب » غزلیات » شمارهٔ ۹۲

دلا به طرف چمن جام خوشگوار طلب

حریف سرو قد و یار گل عذار طلب

طفیل صحبت یار است نقل و باده و جام

چو برگ عیش بسازی نخست یار طلب

ز موج حادثه کز اوج آسمان بگذشت

به کشتی می گلگون ره کنار طلب

سخن ز صفوت صوفی و زهد زاهد چند

صفای مشرب رندان درد خوار طلب

فلک به رشته امیدت ار زند گرهی

گشاد ازان گره جعد مشکبار طلب

به هر دیار که روزی گذشت محمل دوست

دل رمیده ما را در آن دیار طلب

ز جام می چو تو را وقت خوش شود جامی

مزید حشمت شاه جم اقتدار طلب