فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۶

وصال او ز عمر جاودان به

خداوندا مرا آن ده که آن به‏

مگو سرّ وجودش با مخالف

که راز دوست از دشمن نهان به

به خلدم زاهدا دعوت مفرما

که شوق صاحب الامرم از آن به

دلا دائم به فکر و ذکر او باش

به حکم آن که طاعت جاودان به

ز هر حرفی که گویی فیض جایی

حدیث صاحب عصر و زمان به‏