در غم شوق تو سخن کس ننوشت بدین نمط
خوشتر از این کسی نگفت نیست در این سخن غلط
از هوس لقات کان زآب حیات خوشتر است
گشته روان ز دیدهام چشمه آب همچو شط
گر به هوات میدهم گرد مثال جان و دل
گاه به آب میکشم آتش شوق همچو بط
کی به غلامی خودم عز قبول میدهی
تا به مبارکی دهم بنده به بندگیت خط
کس ز غم فراق تو اشک نریخت همچو فیض
کس به هوای وصل تو شعر نگفت بدین نمط
حافظ خوش غزل سرود این دو سه بیت بهر غیر
در حق بندگان تو گشت درست این غلط