فیض کاشانی » شوق مهدی » غزلیات » شمارهٔ ۵۱

چو باد عزم سرای امام خواهم کرد

نفس به بوی خوشش مشک‏فام خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین

نثار خاک ره آن امام خواهم کرد

به هرزه می‏گذرد عمر بی‏ملازمتش

به جد و جهد دگر اهتمام خواهم کرد

چو سوختم و روشنم شد این نکته

که عمر در سر این طمع خواهم کرد

شود شود نشود سر نهم در این سودا

بطالتم پی تحصیل کام خواهم کرد

چو فیض در طلبش دائما به ناله و آه

به جای ورد سحر با امام خواهم کرد