همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۵۴

شد دوش میان ما حکایت آغاز

از هر بن موییم برآمد آواز

شب رفت و حدیث ما به پایان نرسید

شب را چه گنه حدیث ما بود دراز