همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۴۷

می بی لب تو طرب نمی‌افزاید

خود بی لبت از شراب کاری ناید

ماییم و شراب و سبزه و آب روان

جز وصل تو آن چیست که در می‌باید