همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۲۲

گفتم که مگر رای تو فرزانگی است

رفتیم و هنوزت سر بیگانگی است

هر حیله که در تصور عقل آید

کردیم کنون نوبت دیوانگی است