این مقبلان که باخبر از روز محشرند
جان را به دین و دانش و طاعت بپرورند
از حسن خلق همچو بهشتی مزینند
یا بند روح روح چو در خویش بنگرند
در بحر فکر غوطه زنانند روز و شب
تا ره به سوی گوهر معنی همی‌برند
مرغان عرش بسته دام طبیعتند
از سدره بگذرند چو زین دام برپرند
در جوی و حوض تیره شد آب حیات علم
اصحاب نوق آب ز سر چشمه می‌خورند
رغبت بدین مآرب دنیا کجا کنند
قومی که در موارد تسنیم و کوثرند
در حسن قدسیان برمد ذهن ما ولی
این شاهدان با نمک از خاک دیگرند