کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۷۰۹

ترا گر بی وفا گفتم چه گفتم

غلط گفتم خطا گفتم چه گفتم

اگر گفتم ستم چندین روا نیست

حدیث ناروا گفتم چه گفتم

به همه دشنام من گفتی چه گفتی

یکی را صد دعا گفتم چه گفتم

من بیدل دوای دیده ریش

برون ز آن خاک پا گفتم چه گفتم

من خاکی به خاک آستانت

حدیث تونیا گفتم چه گفتم

دل من با چنان بیگانه خونی

کجا شد آشنا گفتم چه گفتم

کمال آهسته میپرسی چه گفتی

نمیپرسی مرا گفتم چه گفتم