این زمان در عزیز فی الحال
تا زمان دگر چه باشد حال
حرف اول ز هر دو گیر و دو پنج
ربع دیگر دهش ز روی مثال
تا شود نام آن مهی که ندید
آسمان مثل آن بدیع جمال
چون خدایش بخوبیش خواند بزرگ
زان بزرگی رسید او به کمال