کمال خجندی » رباعیات » شمارهٔ ۱۵

گفتم که چه ریزد ز لبت گفت قند

گفتم که چه خیزدت ز مو گفت کمند

گفتم که بفرما سخنی گفت خموش

گفتم بشکر خنده درا گفت مخند