حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۶۶

گوید به من که چونی و حالت چیست

از مرگ بتر که بی تو می باید زیست

در شهر کسی دیگر نمی دانم کیست

کو محنت من شنید بر من نگریست