حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۲۰

آنی تو که شیوه تو برگزیده ی ماست

آنجا که تو را پای بود دیده ماست

بر گوشه خاطر تو گر نگذشتیم

آن از اثر طالع شوریده ماست