حکیم نزاری » رباعیات » شمارهٔ ۱۶

آنجا که دل سوخته ما آنجاست

گر دریابی معاد و مبدا آنجاست

هر چیز که در هستی من بود برفت

من هیچ نیم که هستم، اینجا آنجاست