قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶۵۱

ای پیرو کاملان عرفان که تویی

از ایشانی و نه چو ایشان که تویی

چون باد، ازین بحر، سبک نگذشتی

چون موج، سبک‌روح گران‌جان که تویی