قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶۴۵

با حرص و هوا، کی بود روزبهی؟

محفوظ نگردی، از هوا تا نرهی

از نفس بد ایمنی به ترک هوس است

خود را نزند موش به انبان تهی