قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶۳۴

ای دل، می تجرید تمنا نکنی

بی‌پروایی، مباد پروا نکنی

سیر چمن قدس به خاطر داری

ترسم که در آن باغ، گلی وا نکنی