قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۶

نی عزت و اعتبار ماند به کسی

نی خواری و انکسار ماند به کسی

هر چیز که داده‌اند خواهند گرفت

جز عشق که پایدار ماند به کسی