قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۸

پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری

پای غلط از چون و چرایی نخوری

جمع است ز مهربانی عشق، دلت

یا رب ز فریب عقل، پایی نخوری